تخمین زده میشود که تا سال ۲۰۳۰ نزدیک به ۵میلیارد نفر از ۸.۵ میلیارد نفر جمعیت جهان در محیطهای شهری زندگی خواهند کرد.
تخمین زده میشود که تا سال ۲۰۳۰ نزدیک به ۵میلیارد نفر از ۸.۵ میلیارد نفر جمعیت جهان در محیطهای شهری زندگی خواهند کرد بنابراین سیاستگذاران باید شهرهایی بسازند که در طولانیمدت پایدار باشند و کاهش محدودیتهای سرعت ممکن است راهبرد موثری در این زمینه باشد.
به گزارش سایت خبری محیط زیست ایران (IENA) به نقل از ویفروم، کاهش محدودیتهای سرعت ممکن است یک راهبرد پایدار معمولی به نظر نرسد اما میتواند زندگی را نجات دهد، سلامت را بهبود بخشد و به نفع کره زمین باشد. کاهش جزئی سرعت میتواند بهطور قابلتوجهی کارایی سوخت را افزایش و میزان انتشار دیاکسیدکربن (CO۲) را کاهش دهد.
بر اساس پیشبینیها بیشتر رشد شهری در مناطق در حال توسعه خواهد بود. اروپا همچنان شهرنشینترین قاره جهان است و بیش از ۸۰ درصد جمعیت آن در شهرها (جایی که استفاده از خودرو همچنان در حال افزایش است) زندگی میکنند. آهسته راندن، پیادهروی و دوچرخهسواری میتواند در محافظت از کره زمین موثر باشد. «خیابانها برای زندگی» عبارت اصلی طرز تفکر جدید در مورد حملونقل شهری است؛ ۳۰ کیلومتر در ساعت (۲۰ مایل در ساعت) محدودیت سرعت استاندارد برای شهرها، حومه شهرها و روستاهای سراسر جهان است.
با افزایش شهرنشینی و موتوریشدن، محدودیت سرعت ۳۰ کیلومتر در ساعت باید در همه مکانهایی که خودروها، دوچرخهسواران و عابران پیاده با هم تعامل دارند استاندارد باشد. کارشناسان حملونقل مدتهاست میدانند که سرعت بالا عامل از بینرفتن بسیاری از افراد و عامل کلیدی در ۳۰ درصد تصادفات مرگبار است. سرعت کمتر از همه به ویژه افراد آسیبپذیر مانند کودکان، دوچرخهسواران، عابران پیاده، افراد مسن و افراد معلول محافظت میکند. افراد پس از برخورد با ماشین یا کامیون با سرعت ۳۰ کیلومتر در ساعت ۹۰ درصد شانس زندهماندن دارند اما با ۵۰ کیلومتر در ساعت یا بیشتر این شانس به کمتر از ۵۰ درصد خواهد رسید.
شهرهای سالمتر، سیارهای سالمتر
سرعت کمتر، نقش موثری در بهبود سلامت مردم و سلامت کره زمین خواهد داشت. خیابانهایی که در آن وسایل نقلیه سرعت کمتری دارند، افراد پیاده یا دوچرخهسواری ایمنتر خواهند بود و میتوانند فعالیتبدنی بهتری داشته باشند و در آبوهوای شهری نیز موثر باشد. کاهش اندک سرعت میتواند بهطور قابلتوجهی در بهرهوری سوخت موثر باشد. آژانس محیطزیست اروپا عنوان کرد: کاهش سرعت بزرگراه از ۱۲۰ به ۱۱۰ کیلومتر در ساعت میتواند ۱۲ تا ۱۸ درصد در صرفهجویی سوخت تاثیر داشته باشد.
بسیاری از شهرهای اروپا در حال کاهش سرعت هستند، زیرا در ایمنی مسیرها و کیفیت زندگی نیز تاثیر قابلتوجهی خواهد گذاشت. شهرهای بروکسل (پایتخت بلژیک) و پاریس (پایتخت فرانسه) برای بهبود کیفیت هوا و کاهش آلودگی صوتی و تصادفات ترافیکی محدودیت ۳۰ کیلومتر در ساعت را وضع کردهاند. بخش حملونقل شورای شهر دوبلین (پایتخت ایرلند) قصد دارد تا پایان سال ۲۰۲۱، همین کار را انجام دهد. دولت اسپانیا نیز مقررات جدید ترافیکی، کاهش سرعت و افزایش جریمهها را وضع خواهد کرد. کشور لوکزامبورگ در اروپا در حال گسترش مناطق با سرعت ۳۰ کیلومتر در ساعت است. همچنین سرعت کم برای ایجاد خیابانهای قابل سکونت کلیدی است که در قلب برنامه ۲۰۳۰ برای توسعه پایدار قرار دارند و میتوانند بسیاری از اهداف آن را تسهیل کنند.
تاثیر همهگیری
اقدامات ایمنی و بهداشتی ناشی از بیماری کووید-۱۹ منجر به ایدههای جدیدی برای زیرساختها و استفاده از فضای عمومی خواهد شد. با ادامه مقابله جهانی با همهگیری، سرعت کمتر خودروها میتواند آسیبهای شدید ترافیکی و فشار بر بیمارستانها را کاهش دهد. جزیره من (Isle of Man) در بریتانیا با داشتن تنها دو بیمارستان و جمعیت عمدتا سالمند، بیماری کووید- ۱۹ را محرکی برای کاهش سرعت مجاز در سراسر جزیره به ۴۰ مایل در ساعت عنوان کرده است و این تغییر به منظور به حداقل رساندن خطر نیاز به بخش مراقبتهای ویژه برای افراد تصادفکننده ضروری خواهد بود.
بهطور کلی، بیماری همهگیر کووید- ۱۹ دولتهای جهان را مجبور کرده است که در حرکت، فضای شهری و سلامت تجدیدنظر کنند. رویکرد «خیابانها برای زندگی» با هدف ایجاد برخی از نوآوریهای کلیدی دوران همهگیری بیماری کووید- ۱۹ در تلاش برای ایجاد آیندهای امنتر و پایدارتر منجر به تعریف مجدد ساختار حملونقل و توسعه شهری شده است که شامل سرعت کمتر برای تردد، فضای باز برای عابران پیاده، دوچرخهسواران و کودکانی که در پیادهروها بازی میکنند، خواهد بود.
از آنجا که همهگیری شهرها را وادار میکند تا خود را تغییر دهند ما فرصت کوتاهی برای اختراع مجدد حملونقل شهری با پتانسیل عظیمی برای ایمنی جادهها، بهداشتعمومی، اقدامات اقلیمی و محیطزیست خواهیم داشت و محدودیتهای سرعت کمتر، هسته اصلی این تحول خواهد بود.
انتهای پیام