داده‌های یک مطالعه نشان می‌دهد آتش سوزی‌های ویرانگری که در ماه ژوئن بزرگترین تالاب گرمسیری جهان در برزیل را تحت تاثیر قرار داد، به دلیل اختلالات آب و هوایی ناشی از فعالیت های انسانی حداقل چهار برابر بیشتر و ۴۰ درصد شدیدتر بود.

به گزارش سایت خبری محیط زیست ایران (IENA) به نقل از  روزنامه گاردین، اکنون اجساد سوخته شده میمون‌ها و مارها پس از آتش‌سوزی که ۴۴۰ هزار هکتار را سوزاند و تصور می‌شود میلیون‌ها حیوان و تعداد بی‌شماری گیاه، حشرات و قارچ‌ها را از بین برده، باقی مانده است.

میزان تخریب بیش از ۷۰ درصد از رکورد قبلی ژوئن گذشته است. این ژوئن خشک ترین و گرم ترین ژوئن در «پانتانال» برزیل از زمان شروع مشاهدات بود.

به گفته یک تیم بین المللی از دانشمندان در World Weather Attribution، انتظار می رود چنین شرایطی هر ۳۵ سال یک بار در سطح فعلی ۱.۲ درجه سانتیگراد گرمایش جهانی بالاتر از سطوح پیش از صنعتی شدن رخ دهد. آن‌ها گفتند اگر انسان‌ها با سوزاندن درختان، گاز، نفت و زغال سنگ، آب و هوا را بی ثبات نمی کردند، چنین آب و هوای گرم و آتش سوزی بسیار نادرتر بود.

این تحلیل نشان داد که باد، گرما و خشکی که زمانی غیرمعمول بود، شرایط آب و هوایی برای بروز آتش سوزی را ۴۰ درصد شدیدتر و چهار تا پنج برابر محتمل‌تر کرد.

در همین حال به گفته کارشناسان، به نظر نمی رسد الگوی آب و هوایی «ال نینو» که قبل از ماه ژوئن پایان یافته بود، سهم قابل توجهی در این زمینه داشته باشد.

میزان گرم شدن زمین در طولانی‌ مدت اکنون در مقایسه با دوران پیشاصنعتی زمین، پیش از انقلاب صنعتی و دورانی که بشر هنوز استفاده از سوخت‌ های فسیلی را شروع نکرده بود، حدود ۱.۱ تا ۱.۲ درجه سانتیگراد است.

هرچند جهان با وجود همه تلاش‌ها برای مهار گازهای گلخانه‌ای در مسیر رسیدن به میزان افزایش دمای حدود ۲.۵ درجه سانتی‌گراد تا سال ۲۱۰۰ است. سازمان ملل اعلام کرده است که حفظ حد ۱.۵ درجه سانتی‌گراد افزایش دما به سرعت در حال ناممکن شدن است.

انتهای پیام