کشاورزی احیاکننده به کانون توجه جامعه کشاورزی تبدیل شده است زیرا کشاورزان در بسیاری از نقاط جهان از جمله ایالات‌متحده با واقعیت‌های تغییرات آب‌وهوایی مانند گرمای شدید، خشکسالی، بارندگی شدید، سیل و فرسایش مواجه هستند و این رویکرد نوآورانه نه تنها به بهبود سلامت خاک، بلکه همچنین فرصت‌های مالی را فراهم خواهد کرد.

به گزارش سایت خبری محیط زیست ایران (IENA) به نقل از ویفروم، کشاورزی احیاکنند، رویکرد کشاورزی است که بر تقویت و بازیابی سلامت خاک، اکوسیستم و محیط‌زیست در حین تولید غذا تمرکز دارد. این مورد فراتر از شیوه‌های پایدار است که هدف آن حفظ وضعیت موجود، با بهبود فعال زمین است.

اصول کلیدی کشاورزی احیاکننده شامل به حداقل رساندن اختلال خاک، به حداکثر رساندن تنوع محصول، پوشاندن خاک و استفاده از گیاهان پوششی، مالچ و بقایای گیاهی برای محافظت از خاک در برابر فرسایش، تنظیم دما و حفظ رطوبت و حفظ ریشه‌های زنده در خاک است.  

همچنین این اصول شامل یکپارچه‌سازی دام و استفاده از چرای مدیریت شده برای بهبود حاصلخیزی خاک، کنترل علف‌های هرز و افزایش تنوع زیستی و کاهش نهاده‌های خارجی و به حداقل رساندن استفاده از کودهای مصنوعی، آفت کش‌ها و علف‌کش‌ها و در عوض تکیه بر فرآیندهای طبیعی برای حفظ سلامت و بهره‌وری خاک است.

با اجرای این شیوه‌ها، کشاورزی احیاکننده با هدف جذب کربن در خاک، بهبود حفظ و نفوذ آب، افزایش تنوع زیستی و ایجاد سیستم‌های غذایی انعطاف‌پذیرتر است.

در حالی که مزایای مالی کشاورزی احیاکننده قابل توجه است، بسیاری از کشاورزان برای بهبودهای گسترده‌تری که در زندگی و جوامع خود به ارمغان می‌آورند به سمت این شیوه‌ها کشیده می‌شوند.

با تمرکز بر سلامت خاک، کشاورزان نه تنها به پرورش زمین خود می‌پردازند، بلکه روشی پایدارتر و کامل‌تر از کشاورزی را نیز پرورش می‌دهند.


انتهای پیام