در سالهای اخیر تاثیر کووید ۱۹ بر سفر سوالاتی را در مورد ارزش گردشگری فراتر از شیوه زندگی و عوامل اقتصادی ایجاد کرده است.
در مقالهای جدید از دانشگاه ادیث کوان استرالیا کارشناسان پیشنهاد میکنند باید در نحوه نگرش به صنعت گردشگری تجدید نظر کرد زیرا سفر فقط یک تجربه تفریحی نیست بلکه یک درمان بالقوه است که میتواند مزایای سلامتی واقعی را ارائه دهد.
به گزارش سایت خبری محیط زیست ایران (IENA) به نقل از ارث، محققان بسیاری از جنبههای گردشگری را شناسایی کردند که میتواند تاثیر مثبتی بر افراد مبتلا به مشکلات سلامت روان یا اختلالات شناختی داشته باشد. به طور خاص محققان بررسی کردند که گردشگری چگونه میتواند برای افراد مبتلا به زوال عقل مفید باشد.
دکتر ون، محقق این تحقیق، گفت: متخصصان پزشکی درمانهای زوال عقل مانند موسیقی درمانی، ورزش، تحریک شناختی، خاطره درمانی، تحریک حسی و سازگاری با زمان غذا خوردن و محیط بیمار را توصیه میکنند که اینها اغلب در گردشگری تعطیلات نیز یافت میشود.
این تحقیق از اولین تحقیقاتی است که به طور مفهومی به بحث میپردازد که چگونه این تجربیات گردشگری میتواند به طور بالقوه به عنوان مداخلات در زوال عقل عمل کند.
دکتر ون خاطرنشان کرد: ماهیت متنوع گردشگری به این معناست که فرصتهای زیادی برای ترکیب درمان برای شرایطی مانند زوال عقل وجود دارد. به عنوان مثال تجربیات و محیطهای جدید باعث تحریک شناختی و حسی میشود.
دکتر ون افزود: ورزش با رفاه ذهنی مرتبط است و مسافرت اغلب افزایش فعالیت بدنی مانند پیادهروی را به دنبال دارد.
غذا خوردن در تعطیلات اغلب متفاوت و افراد معمولا روابط اجتماعی بیشتری با افراد متعدد دارند و مشخص شده که وعدههای غذایی با خانواده تاثیر مثبتی بر رفتار غذایی بیماران زوال عقل دارد.
همچنین در گردشگری شاهد موارد اساسی مانند هوای تازه و نور خورشید و افزایش سطح ویتامین دی(D) و سروتونین(موثر در تنظیم خلق و خوی) هستیم. همه مواردی که گرد هم میآیند تا یک تجربه گردشگری جامع را نشان دهند، به راحتی میتوانند نشان دهند چگونه بیماران مبتلا به زوال عقل ممکن است از گردشگری بهعنوان یک درمان بهره ببرند.
دکتر ون گفت: در سالهای اخیر تاثیر کووید ۱۹ بر سفر سوالاتی را در مورد ارزش گردشگری فراتر از شیوه زندگی و عوامل اقتصادی ایجاد کرده است.
وی افزود: گردشگری باعث افزایش رفاه جسمی و روانی میشود؛ بنابراین پس از کووید زمان خوبی برای شناسایی جایگاه گردشگری در سلامت عمومی است و این موضوع نه فقط برای گردشگران سالم بلکه برای گروههای آسیبپذیر نیز اهمیت دارد.
نتایج این مطالعه در مجله Tourism Management منتشر شده است.
انتهای پیام