مدیر کل دفتر حفاظت از زیست بوم های دریایی و سواحل دریایی با انتقاد از وضعیت صید در کشور گفت: سازمان حفاظت محیط زیست با قاطعیت اعلام کرد که باید جلوی صید ترال گرفته شود.
مدیر کل دفتر حفاظت از زیست بوم های دریایی و سواحل دریایی با انتقاد از وضعیت صید در کشور گفت: سازمان حفاظت محیط زیست با قاطعیت اعلام کرد که باید جلوی صید ترال گرفته شود. باید از خام فروشی شیلاتی جلوگیری کنیم و اگر بهرهبرداری از اکوسیستم صورت میگیرد، باید تبدیل به کالای با ارزش افزوده و توزیع شود.
به گزارش سایت خبری محیط زیست ایران (IENA)، داود میرشکار با تاکید بر اینکه صید ترال باید ممنوع یا مدیریت شود، خاطرنشان کرد: همانگونه که برای جلوگیری از خام فروشی نفت برنامهریزی میکنند، باید برای جلوگیری از خامفروشی شیلاتی نیز برنامه داشته باشیم.
وی درمورد انتقادهای شدید صورت گرفته از صید ترال گفت: در حوزه صید ترال بسیار قاطع ایستادیم و گفتیم که صید ترال بهویژه در خلیج فارس باید ممنوع شود.
مدیر کل دفتر حفاظت از زیست بوم های دریایی و سواحل دریایی ادامه داد: طی جلسات بسیار زیادی این مساله را از تمامی دستگاهها خواستیم ولی متاسفانه با توجه به اینکه اکنون کشتیهای زیادی از قایق گرفته تا لنج و کشتیهای صنعتی این کار را انجام میدهند، یقینا با وضعیتی که کشور دارد ممنوعیت این نوع صید میتواند تبعات اجتماعی داشته باشد بنابراین هنوز به نتیجهای نرسیدهایم.
میرشکار تصریح کرد: پیگیری ممنوعیت صید ترال بهویژه در خلیج فارس همچنان در دستور کار است تا بتوانیم درصورت عدم توان توقف این صید، حداقل با همکاری سازمان شیلات ایران آن را مدیریت کنیم. برای این امر نیز نیاز به یک سری مقدمات است.
وی با تاکید بر اینکه ابتدا باید مجلس شورای اسلامی قانون حفاظت و بهره برداری از آبزیان را اصلاح کند، گفت: نمی شود یک سازمانی هم ارزیابی ذخایر را انجام دهد، هم مجوز صادر و هم نظارت کند و جلوی تخلفات را بگیرد. این امر کار درستی نیست و یقینا سوء مدیریت و فسادهای مالی رخ می دهد.
مدیر کل دفتر حفاظت از زیستبومهای دریایی و سواحل دریایی افزود: معتقدیم سازمان حفاظت محیط زیست بهویژه یگان حفاظت محیط زیست را باید توانمند کنیم یا اینکه یک یگان مشترک را در کشور ایجاد کنیم که بهصورت مستقل فعالیت کند و به هیچ یک از سازمانها و دستگاهها وابستگی نداشته باشد، قوانین را در اختیارش قرار دهیم، بتواند نظارت درستی انجام دهد و تمام تخلفات را در حوزه ساحلی و دریایی کنترل کند.
میرشکار یادآور شد: در کنار بحث نظارت باید به سراغ اشتغالهای جایگزین برویم، بهویژه اشتغالهایی که با ظرفیت زیستی منطقه همخوانی دارد. برای این امر اقتصاددانان و کسانی که در این حوزه فعالیت میکنند، لازم است وارد عرصه شوند.
وی با تاکید بر اینکه نیاز است در حوزه امنیت غذایی، تولیدات و کشاورزی اشتغال درستی ایجاد شود، گفت: لازم است توسعه صنایع در ساحل نیز دقیقا متناسب با ظرفیت زیستی صورت گیرد.
مدیر کل دفتر حفاظت از زیستبومهای دریایی و سواحل دریایی با تاکید براینکه عمدتا کشور ما قابلیت توسعه گردشگری پایدار را دارد، اظهار کرد: باید به سمت توسعه گردشگری پایدار برویم، بهقدری خدمات درست و پایدار ارائه کنیم و قیمتها متناسب باشد تا دیگر گردشگری برای گردشگری خارج از کشور نرود. از این ظرفیتها باید استفاده سپس ظرفیت صید و صیادی را کم کنیم یعنی آنهایی که به صورت غیرمجاز درحوزه صید و صیادی اشتغال دارند و عمدتا نیز غیرمسوولانه صید می کنند را مدیریت کرده و شغل جایگزین برای این افراد درنظر بگیریم.
کشتیهای خارجی نباید صید کنند
میرشکار با تاکید بر اینکه شناورهای چینی یا حتی شناورهای سایر کشورها نباید حق ورود به آبهای کشور را برای بهره برداری داشته باشند، گفت: اگر ذخیرهای وجود دارد باید صیادان خودمان بتوانند صید کنند و آبزیان صید شده وارد چرخه شیلاتی شود.
وی ادامه داد: متاسفانه هم اکنون خامفروشی در شیلات بهویژه به این شکل که هیچ فایدهای نه در حوزه امنیت غذایی و نه در حوزه اقتصادی کشور ندارد، صورت می گیرد و یک صیاد به قیمت نازل که فقط برای خودش سود دارد، آن سرمایه و گونه آبزی که صید میکند را هر چند که آنچه صید کرده ارزشمند باشد، به تاجرانی میفروشد که ماهی را به کشورهای جنوبی حاشیه خلیج فارس و دریای عمان صادر میکنند. این روند باید مدیریت شود.
مدیر کل دفتر حفاظت از زیستبومهای دریایی و سواحل دریایی خاطرنشان کرد: متاسفانه بلبشویی در حوزه فعالیتهای شیلاتی اتفاق افتاده است به گونهای که هر کسی هر گونه دوست دارد، برداشت میکند و هر جا میخواهد میفروشد. ماهی ای را در سواحل جنوبی خودمان پیدا نمیکنید اما همان ماهی به وفور در کشورهای عربی متاسفانه وجود دارد. این مسایل باید مدیریت شود.
به گزارش پایگاه اطلاعرسانی سازمان حفاظت محیط زیست، میرشکار تاکید کرد: باید صیدی که صورت می گیرد برای کشور عایدی داشته باشد. همانگونه که برای جلوگیری از خامفروشی نفت برنامه ریزی می کنیم باید برای جلوگیری از خام فروشی شیلاتی نیز برنامه داشته باشیم تا اگر بهرهبرداری از اکوسیستم صورت مییرد، تبدیل به کالایی با ارزش افزوده و سپس توزیع شود.
انتهای پیام