محققان پژوهشگاه ملی اقیانوس شناسی و علوم جوی با مطالعه بر روی زیست خلیج گرگان علاوه بر شناسایی ۲ گروه زئوپلانکتونی در ۱۸ ایستگاه‌ نمونه برداری مورد مطالعه دریافتند که به دلیل ورود مواد مغذی و رشد بی رویه علف‌های دریایی، انباشته شدن این علف‌ها تبدیل به یکی از موانع عمده تبادل آب میان خلیج گرگان و دریای خزر شده که این امر کاهش سطح آب در این خلیج را در پی دارد.

به گزارش سایت خبری محیط زیست ایران (IENA)، رضا رهنما از محققان مرکز اقیانوش شناسی دریای خزر پژوهشگاه ملی اقیانوس شناسی و علوم جوی – نوشهر در وبینار راهکارهای پایداری خلیج گرگان در شرایط کاهش تراز آب، تغییر اقلیم و فعالیت‌های انسانی که امروز برگزار شد، با اشاره به مطالعات زیست شناسی در خلیج گرگان، گفت: این مطالعات در فصل بهار ۱۳۹۸ پس از وقوع سیلاب و نیز در اردیبهشت ماه سال جاری در قالب طرح مطالعات جامع نجات بخشی خلیج گرگان انجام شد.

وی با بیان اینکه مطالعات زیست شناسی بر روی "فیتوپلانکتون‌ها"، "زئوپلانکتون‌ها"، "کفزیان"، "علف‌های دریایی" و "پوشش گیاهی" انجام شد، اظهار کرد: مطالعات ما نشان داد که در کل ایستگاه‌های مورد مطالعه در فصل بهار فیتوپلانکتون گونه  (Prorocentrum micans)  دارای بیشترین تعداد بود (۱۴۳ میلیون فرد در متر مکعب) و کمترین تعداد فیتوپلانکتون متعلق به گونه Euglena SP (یک میلیون فرد در متر مکعب) می‌شود.

به گفته این محقق در فصل تابستان نیز گونه فیتوپلانکتون Exuviaella Cordata دارای بیشترین فراوانی و گونه Actinoctclus کمترین فراوانی را داشته است.

رهنما اضافه کرد: بر اساس نتایج به دست آمده در مجموع ۲ گروه زئوپلانکتونی در ۱۸ ایستگاه‌ نمونه برداری شده شناسایی شدند که شامل "پاروپایان و مراحل لاروی بالانئوس" می‌شوند.

وی همچنین با اشاره به نتایج به دست آمده از بررسی بر روی علف‌های دریایی در خیلج گرگان، خاطر نشان کرد: تغییرات ایجاد شده در فون گیاهی و نیز فلور جانوری خلیج گرگان در سالیان گذشته در نتیجه ورود کنترل نشده مواد مغذی ناشی از فعالیت‌های کشاورزی و نیز مصارف خانگی و صنعتی صدمات زیاد را بر پیکره این گستره آبی وارد کرده است. یکی از مثال‌های این افزایش کنترل نشده سطح مواد مغذی، رشد و ازدیاد علف‌های دریایی از سال ۱۳۹۰ است که به یکی از معضلات عمده در این خلیج تبدیل شده است.

به گفته این محقق، رشد بسیار زیاد این گیاهان آبزی در سطح خلیج گرگان و به خصوص در مدخل ورودی خلیج به دریا یکی از موانع عمده تبادل آب و در نتیجه کاهش سطح آب ورود از طریق دریای خزر به خلیج است.

انتهای پیام