ساکنان ولایت نیمروز در جنوب غرب افغانستان اعلام‎ کردند بعد از سال‌ها خشکسالی، آب در رودخانه هیرمند جاری و این کار باعث شادمانی مردم این ولایت شده ‌‎است.

به گزارش سایت خبری محیطزیست ایران (IENA)، ولایت نیمروز که در همسایگی زابل ایران قرار دارد، در سال‌های اخیر همواره با خشکسالی فزاینده روبرو بوده و مردم حتی برای تامین آب آشامیدنی در این ولایت با مشکل مواجه بوده‎اند. به گفته مردم محل تعداد زیادی از دامهای آنان در این خشکسالی تلف شدند.

به گزارش بی‌بی‌سی، ریزش باران شدید و کم سابقه در ولایت نیمروز در روزهای گذشته عامل جاری شدن آب در رودخانه هیرمند بوده ‎است.

امرار معاش و زندگی مردم ولایت زابل که دامدار و کشاورز هستند به جاری شدن آب در رودخانه هیرمند بستگی دارد.

مردم محل می‎گویند که آب رودخانه هیرمند به طرف دریاچه هامون در حال سرازیر شدن و این دریاچه در حال آبگیری است. خشکسالی سالهای گذشته باعث جاری نشدن آب کافی به هامون شد و این دریاچه مرزی افغانستان و ایران خشک گردید.

بخشی از شمال دریاچه هامون که در حال حاضر خشک است، در خاک افغانستان قرار دارد.

شیراحمد گرگیچ یکی از دهقانان ولسوالی کنگ ولایت نیمروز گفت که بیشتر دام‎های مردم نیمروز به دلیل خشکسالی در سال گذشته از بین رفته‎اند.

او خواستار مدیریت آب از سوی دولت افغانستان شد و گفت که با مدیریت درست آب خیلی از مشکلات در این ولایت حل خواهد شد.

تالاب بین‌المللی هامون با ۵۶۰ هزار هکتار وسعت و ظرفیت آبی هشت تا ۱۰ میلیارد متر مکعب، طی دو دهه اخیر به دلیل خشکسالی و قطع جریان رود مرزی هیرمند به ایران خشک شده‎ است.

منبع اصلی تامین آب دریاچه هامون رودخانه هیرمند است که از افغانستان سرچشمه می‌گیرد و در سال‌های اخیر میزان آب آن به دلیل خشکسالی به شدت کاهش پیدا کرده است.

دو کشور ایران و افغانستان برای استفاده از آب هیرمند در سال ١٩٧٢ معاهده‎ای امضا کرده‎اند که بر اساس آن میزان سالانه آبی که از رودخانه هیرمند وارد ایران می‎شود مشخص شده است، اما ایران از میزان آبی که وارد این کشور می‌شود ناراضی است.

خشکی این تالاب برای ساکنان حاشیه این دریاچه که به مشاغلی چون صیادی یا حصیربافی اشتغال داشتند، مشکلات معیشتی ایجاد کرده و به مهاجرت آنها از این منطقه منجر شده است.

این دریاچه برای بسیاری از اهالی منطقه که شغل آنها دامداری و ماهی گیری بوده، اهمیت زیادی داشته است. بر اساس آمار، سالانه ۱۲ هزارتن ماهی از دریاچه هامون صید می‌شد.

دریاچه هامون تا کمتر از دو دهه قبل هر ساله پذیرای بیش از یک میلیون پرنده مهاجر بود.

با نابودی هامون ۱۵ هزار صیاد بیکار شدند و زنانی که با بهره گیری از نی‌های دریاچه به تولید صنایع دستی اشتغال داشتند منبع درآمد خود را از دست دادند.

دامداران سیستانی مهاجرت کردند و ۸۰۰ روستا تحت تاثیر هجوم شن‎های روان دریاچه قرار گرفته است.

انتهای پیام