مدیرکل دفتر حفاظت از زیست بوم‌‎های دریایی و سواحل دریایی سازمان محیط‌زیست تاکید کرد: دریاها و اقیانوس‌ها حدود ۸۳ درصد کربن تولید شده را جذب می‌کنند بنابراین اگر این پهنه‌های آبی را از دست بدهیم سرعت گرمایش جهانی و تغییرات آب و هوایی به شدت افزایش می‌یابد.

به گزارش سایت خبری محیط زیست ایران (IENA)، داوود میرشکار روز دوشنبه به مناسبت روز جهانی اقیانوس ها گفت: اکوسیستم های دریایی و اقیانوسی همواره کربن تولید شده از فعالیت های انسانی را جذب می کردند اما چند سالی است که تولید کربن افزایش یافته و این موجب بروز آتش سوزی های نابهنگام در جنگل ها و دیگر عرصه های طبیعی شده که این مساله تولید کربن را بیشتر کرده، بنابراین توان اکولوژیک اقیانوس ها در جذب کربن کاهش یافته و این مساله موجب اسیدی شدن این پهنه های آبی شده است.

وی افزود: در واقع اقیانوس ها و دریاها به تعدیل افزایش کربن کمک می کنند بنابراین اگر این پهنه های اررزشمند آبی را از دست بدهیم سرعت گرمایش و تغییرات آب و هوایی به شدت افزایش می یابد و این به ضرر اکوسیستم های طبیعی و انسان خواهد بود.

میرشکار اظهار داشت: به دلیل نقش حیاتی اقیانوس ها و دریاها در حیات بشر و با هدف حفظ موثر این منابع ارزشمند و نجات آنها از تهدیداتی مانند انواع آلودگی و نابودی تنوع زیستی آنها، ۸ ژوئن برابر با ۱۹ خرداد ماه را روز جهانی اقیانوس ها نامگذاری کردند و این روز فرصتی در راستای افزایش آگاهی جهانیان برای درک بهتر منافع حاصل از این منابع ارزشمند و راه حلی برای رفع چالش های پیش رو در خصوص این اکوسیستم ها است.

وی گفت: شعار امسال روز جهانی اقیانوس ها «اقدام مبتکرانه برای یک اقیانوس پایدار» تعیین شده است، نقش اقیانوس ها و دریاها در چرخه آب، تعدیل درجه حرارت و آب و هوا در سطح کره زمین و خدماتی که به بشر در حوزه های مختلف اقتصادی، گردشگری، تامین غذا و دارو و حمل و نقل بر کسی پوشیده نیست، این امر سبب شد که حفاظت و استفاده پایدار از اقیانوس ها، دریاها و منابع دریایی به عنوان یکی از اهداف توسعه پایدار در دنیا قرار گیرد که در قالب هدف ۱۴ بر بهره برداری پایدار از اقیانوس ها تاکید دارد.

میرشکار افزود: فعالیت های صنعتی و توسعه ای که انجام می شود بطور قطع پیامدهای منفی چشمگیری را بر اقیانوس ها و دریاهای جهان داشته، زیست بوم های حساس و آسیب پذیر و به عبارتی تنوع زیستی ساحلی دریایی به واسطه بهره برداری های بی رویه ، شیوه های غیر مسوولانه و مخرب صید و صیادی، ورود گونه های مهاجم بیگانه و انواع آلودگی ها به شدت تحت تاثیر قرار گرفته و اینها در کنار افزایش متوسط دمای جهانی و بالا آمدن سطح آب دریاها به عنوان اصلی ترین نگرانی های حفاظتی این پهنه های آبی مطرح است.

مدیرکل دفتر حفاظت از زیست بوم‌‎های دریایی و سواحل دریایی سازمان محیط‌زیست گفت: ادغام توسعه با مسائل محیط زیستی و توجه بیشتر به این دو، بدون شک ضمن تامین نیازهای اساسی همه افراد بشر علاوه بر ارتقاء سطح زندگی می تواند اکوسیستم های ما را هم حفظ کند و این اکوسیستم ها می توانند خدمات اکوسیستمی خود را برای نسل آینده حفظ کنند و همچنان بشر بتواند از خدمات آنها بهره برداری کند.

وی ادامه داد: حفاظت و استفاده پایدار از اقیانوس ها، دریاها و منابع آنها برای توسعه پایدار به ریشه کنی فقر اقتصادی پایدار ، امنیت غذایی، ایجاد معیشت، کار مناسب پایدار، حفاظت از تنوع زیستی، محیط زیست دریایی و مقابله با اثرات تغییرات آب وهوایی کمک می کند که به منظور تضمین سلامت این اکوسیستم ها برای جوامع حاضر و نسل آینده و رسیدن به توسعه پایدار در این پهنه های آبی باید در مشارکت ملی، منطقه ای و جهانی تجدید نظر شود که تغییر نگرشی را در تک تک افراد جامعه در رفتار و برخورد با این پهنه ها ضروری می کند.

به گفته وی قطعا در آینده ای نه چندان دور دریاها و اقیانوس ها هستند که می توانند به ما کمک و مایحتاج و امنیت غذایی ما را تامین کنند لذا بر کسی پوشیده نیست که دولت ها باید رفتار مناسب تری را با اکوسیستم های ساحلی و دریایی داشته باشند.

میرشکار با اشاره به اینکه ایران از طریق دریای عمان به اقیانوس هند مرتبط است افزود: مشکلات اساسی در اقیانوس ها داریم که علاوه بر آلودگی ها می توان به افزایش اسیدی شدن آنها اشاره کرد، اقیانوس ها و دریاها ۸۳ درصد از تولید کربن را جذب و بیش از ۵۰ درصد اکسیژن کره زمین را تامین می کنند، بهره برداری بی رویه از اقیانوس ها، وجود پلاستیک ها و میکروپلاستیک ها همه باعث شده که این اکوسیستم با ارزش شرایط نامطلوبی داشته باشد.

وی گفت: در واقع جذب کربن زیاد علت اسیدی شدن دریاها و اقیانوس ها است، انسان ها تولید کربن را افزایش داده اند که به واسطه این افزایش گرمایش زمین اتفاق افتاد و باعث شد که آتش سوزی های نابهگنام در جنگل ها و اکوسیستم های مهم صورت گیرد که این مساله مجددا تولید کربن را افزایش می دهد و افزایش دمای کره زمین را درپی دارد این در حالی است که اقیانوس ها با جذب کربن به تعدیل این روند کمک می کنند بنابراین اگر آنها را از دست بدهیم سرعت گرمایش و تغییرات آب و هوایی به شدت افزایش می یابد.

منبع:ایرنا

انتهای پیام