رییس شورای عالی جنگل، مرتع و آبخیزداری سازمان جنگل‌ها گفت: وسعت جنگل‌های مانگرو ۲۷هزار و ۳۱۰ هکتار است که در بیش از ۶ هزار هکتار آن عملیات توسعه‌ای و احیا انجام شده است.


به گزارش سایت خبری محیط زیست ایران (IENA)، کامران پورمقدم  اظهار داشت: جنگل‌های مانگرو تحت نظارت و حفاظت ویژه کنوانسیون تالاب‌ها قرار دارند زیرا گونه‌های موجود در آنجا جزو گونه‌های منحصر به فرد بوده و از سوی دیگر تحت نظارت سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری هستند.

وی ادامه داد: جنگل‌های مانگرو ایران در سواحل و جزایر خلیج فارس و دریای عمان واقع شده‌اند که از خلیج گواتر در شرق (دریای عمان) شروع شده و تا خلیج نایبند در غرب خلیج فارس گسترده‌اند، مانگروها در ایران از دو گونه انحصاری حرا و چندل تشکیل شده‌اند.

رییس شورای عالی جنگل درباره عواملی که موجب آسیب به جنگل‌های مانگرو شده است، گفت: برخی پروژه‌های توسعه‌ای که در بالادست این جنگل‌ها اتفاق افتاد، باعث شد سیستم‌های هیدرولوژی در بالادست دچار آسیب شود و ورودی آب‌ها به حوزه‌های جنگلی تغییر پیدا کند و تاثیر منفی بر رویشگاه‌ها بگذارد.

پورمقدم افزود: همچنین از سوی دیگر اسکلت‌سازی برای تردد برخی لنج‌ها و قایق‌های بزرگ در حاشیه جنگل‌ها، سبب ایجاد موج شده و به فرسایش ریشه گیاهان منجر شد که در نهایت پای درختان مانگرو خالی و ریشه‌کن شدند.

وی در خصوص اقدامات توسعه‌ای و احیای جنگل‌های مانگرو اظهار داشت: در این راستا در ۴ سال گذشته سازمان جنگل‌ها سندی را با عنوان «سند مدیریت پایدار توسعه جنگل‌های مانگرو» تهیه کرده که در قالب آن موضوع حفاظت و به ویژه توسعه این جنگل‌ها در حال انجام است.

رییس شورای عالی جنگل با بیان اینکه این اقدامات با همکاری جوامع محلی در حال انجام است، تصریح کرد: در این فعالیت‌ها جوامع محلی نهال تولید می‌کنند و عملیات احیا و حفاظت را انجام می‌دهند که این اقدامات، توسعه بخش قابل توجهی از این جنگل‌ها را به همراه داشته است.

«مانگرو» معرف اکوسیستم خاص در مناطق استوایی، حاصل از تجمع بسیار ویژه‌ای از گیاهان و جانوران در سواحل پست خورها، دلتاها، برکه‌ها و سواحل دریاها و همچنین نشانگر و معرف درختان و درختچه‌های این گونه اکوسیستم‌ها است.

مانگرو در گروه گیاهان شوره‌زی قرار دارد و «حرا» درختی از جامعه گیاهی مانگرو است.

انتهای پیام