پژوهشگران آمریکایی در بررسی جدیدی توانستند با کمک کابل‌های فیبر نوری زیر آب، به بررسی و ثبت یک زمین‌لرزه بپردازند.


به گزارش سایت خبری محیط زیست ایران (IENA) به نقل از ایسنا، کابل‌های فیبر نوری، کارآیی بالایی در دانلود پرسرعت دارند اما شاید کمک بزرگی در تشخیص زمین‌لرزه نیز باشند.

پژوهشگران "دانشگاه کالیفرنیا، برکلی"(UC Berkeley)، ۲۰ کیلومتر از کابل‌های فیبرنوری زیر آب را به صورت موقت به مجموعه‌ای از حسگرهای لرزه‌ای تبدیل کردند.

آنها توانستند با کمک این حسگرها، به ثبت زمین‌لرزه‌ای به بزرگی ۳.۵ ریشتر بپردازند و سیستم گسل جدیدی را در ساحل کالیفرنیا کشف کنند.

کابل‌های فیبر نوری می‌توانند اطلاعات را به شکل نور انتقال دهند. یک شبکه زیرآبی گسترده از این کابل‌ها، همه قاره‌ها به جز قطب جنوب را به یکدیگر متصل می‌کند و به انتقال داده‌های ارتباطی مانند تلفن و ترافیک اینترنت می‌پردازد.

پژوهشگران، از روشی استفاده کردند که با ارسال پالس‌های نوری به کمک کابل و تحلیل نوری که بازمی‌گردد، به شناسایی حرکات جزئی می‌پردازد.

"ناتانیل لیندسی"(Nathaniel Lindsey)، سرپرست این پژوهش گفت: اگر بخش خاصی از فیبر حرکت داده شود، به دلیل وجود انتشار امواج لرزه‌ای، امکان دیدن فشار موج لرزه روی کابل وجود خواهد داشت.

این گروه پژوهشی طی آزمایشی به مدت چهار روز، توانستند به اندازه‌گیری یک زمین‌لرزه بپردازند. آنها طی بررسی خود، با پراکندگی جبهه‌های موج زمین‌لرزه و شکستگی پوسته زمین در "خلیج مونتری"(Monterey Bay) مواجه شدند.

لیندسی ادامه داد: ما هنوز محل رخ دادن همه این نقص‌ها را نمی‌دانیم و به خصوص برای بررسی مناطقی مانند نواحی زیر شهرها و یا کف دریا با مشکلاتی رو به رو هستیم.

وی افزود: شاید روش مورد استفاده ما برای تبدیل کابل‌های دیگر به حسگر نیز مناسب باشد و بتوان از آن برای نقشه‌برداری زیر آب، بررسی مشکلات زمین و پیش‌بینی زمین‌لرزه در سطح گسترده نیز استفاده کرد.

لیندسی اضافه کرد: تعداد حسگرهای ما در کف دریای ساحل غربی آمریکای شمالی، آنقدر کم است که می‌توان آنها را با انگشتان یک دست شمرد اما تعداد کابل‌ها نسبت به تعداد حسگرهای موجود، بسیار زیاد است.

کابل‌های مورد استفاده در این پژوهش، در یک منطقه ساحلی با عمق ۱۰۰ متر قرار گرفته‌اند. پژوهشگران قصد دارند روش خود را در مناطقی که عمیق‌تر هستند و یا شیب بیشتری دارند نیز آزمایش کنند.

این پژوهش، در مجله "Science" به چاپ رسید.

انتهای پیام