جمعی از اعضای هیات علمی موسسه تحقیقات جنگل‌ها و مراتع کشور طی نامه ای با ابراز تاسف شدید از اقدام مدیریت موسسه در اجاره پنج ساله باغ گیاه شناسی ملی ایران به یک شرکت خصوصی، لغو هر چه سریع تر این قرارداد را خواستار شدند.

به گزارش سایت خبری محیط زیست ایران (IENA)، در بخشی از این نامه که از سوی مرکز اطلاعات بیوتکنولوژی ایران منتشر شده آمده است: «باغ های گیاه شناسی یکی از رکن های اساسی حفظ تنوع زیستی یک کشور هستند که در ضمن دارای پتانسیل بالایی در بسترسازی برای پژوهش و آموزش تخصصی تنوع گیاهی و شناخت منابع ژنتیک منطقه‌یی و جهانی هستند. در این راستا سعی شده است در ایران نیز همانند عمده کشورهایی که در این ارتباط دارای سیاست‌های روشن و تعریف شده ای هستند در طول چهل سال گذشته، احداث باغ گیاه شناسی ملی ایران و باغ‌های اقماری آن در قالب یک برنامه ملی و حاکمیتی پیگیری شود.

با وجود فراز و نشیبهای متعدد، اکنون باغ گیاه شناسی ملی ایران به عنوان یکی از مطرح ترین باغ گیاه شناسی در کنار سایر باغ های گیاه شناسی مهم جهانی که عمدتا در کشورهای توسعه یافته شکل گرفته اند خودنمایی می‌کند.

اما متاسفانه در دولتهای نهم و دهم سیاستهای ضد توسعه پایدار و ضد محیط زیستی تمامی نداشت و پیرو تخریب بخشی از باغ گیاه شناسی نوشهر در راستای به اصطلاح تامین منابع مالی، باغ گیاه شناسی ملی ایران نیز توسط مدیریت موسسه تحقیقات جنگل‌ها و مراتع کشور در قالب یک قراداد پنج ساله تحت عنوان مدیریت بازدیدکنندگان و مدیریت بهره برداری دراجاره پنج ساله یک شرکت خصوصی قرار گرفته است که از این عرصه عظیم علمی و تنوع زیستی که هزاران گونه گیاهی از نقاط مختلف کشور و جهان را در خود جا داده است به عنوان محلی برای برگزاری جشن ها، تجمع گروهی و خانوادگی به صورت شبانه روز تحت عنوان برنامه های گردشگری استفاده کند!!!

حال سوال اساسی و مطرح این است که آیا در این کشور در ارتباط با توسعه پایدار، حفظ تنوع زیستی و حفظ منابع ژنتیک، خط قرمزی وجود دارد؟!

اگر وجود داشت، این اتفاقات خجالت آور اتفاق می افتاد؟ یعنی این کشور از پس نگهداری و حفاظت این گونه عرصه های ملی برنمی آمد و ناچار باید چنین گنجینه ای را که داشتن آن آروزی هر کشوری است در اختیار یک عده افراد که چیزی جز مدیریت یک رستوران را بلد نیستند قرار دهد؟

راستی مسوولیت حاکمیتی در قبال حفظ تنوع زیستی کشور در کجای سیستم مدیریتی کشور معنی و ترجمه می شود وقتی که یک سیستم حتی از پس حفظ باغ گیاه شناسی ملی بر نمی آید و یا آنقدر بی توجه است که سرنوشت این چنین عرصه های ارزشمند را در اختیار یکی سری مدیران ... قرار می دهند.

حتی تصور چنین اتفاقی در یک کشور توسعه یافته سرمایه داری غرب نیز که بخش خصوصی حرف اول را میزند ممکن نیست. لذا از مسوولان محترم تقاضا می شود هر چه سریع تر این قرارداد لغو شده و برای تامین بودجه موردنیاز آن تمهیداتی اتخاذ شود و گرنه به تدریج شاهد از هم پاشیدگی باغ عظیم ملی خواهیم بود و نیز بازتاب اجاره باغ گیاه شناسی ملی توسط یک شرکت خصوصی گردشگری باعث شرمندگی کشور خواهد بود.»

انتهای پیام