مقامات سنگال قصد دارند با تعیین جریمه‌ها و مجازات‌های سنگین و هم‌چنین محدود کردن استفاده از پلاستیک‌ها از میزان زباله‌های پلاستیکی که در این کشور انباشته شده است، بکاهند.

به گزارش سایت خبری محیط زیست ایران (IENA)، این کشور آفریقای غربی که سواحل آن در اقیانوس اطلس گردشگران زیادی را از سراسر جهان به خود جلب می‌کند، با وجود جمعیتی ۱۵ میلیون نفری یکی از مهمترین کشورهای جهان در میزان تولید زباله‌های پلاستیکی است که روانه اقیانوس‌ها می‌کند.

یک مطالعه در سال ۲۰۱۰ میلادی نشان داد این کشور با ۲۵۴ هزار و ۷۷۰ تُن در رتبه ۲۱ تمام کشورهای جهان در میزان زباله‌هایی است که وارد آب‌ها می‌کند. این رتبه درست پس از ایالات متحده آمریکاست.

در سراسر سنگال و حتی در امتداد جاده‌ها می‌توان تپه‌هایی از زباله‌های پلاستیکی را دید که یا غذای دام‌ها می‌شوند یا روانه آب‌ها.

به گفته کارشناسان  از ۹ میلیارد تن پلاستیکی که تاکنون تولید شده است، ۵.۴ میلیارد آن روی خشکی‌ها یا آب‌ها ریخته شده است. این میزان برای پوشاندن تمام سطح کره زمین کافی است.

در سال ۲۰۱۵ میلادی قانونی مبنی بر ممنوعیت استفاده از کیسه‌های پلاستیکی در سنگال اعلام شد که البته هرگز به مرحله اجرا درنیامد و استفاده گسترده از اقلام پلاستیکی در این کشور ادامه یافت.

در حال حاضر دولت سنگال  پس از حرکات مشابه در کنیا و رواندا قصد دارد ممنوعیت‌های جدیدی برای استفاده از پلاستیک‌ها وضع کند که اقلام بیشتری را در بر گرفته و آن‌ها را اجرایی کند.

در سراسر سنگال  مأموران محیط زیست اجتماعاتی عمومی برگزار می‌کنند تا اثرات منفی پلاستیک بر سلامت، ماهیگیری و کشاورزی را به مردم بیاموزند.

طبق قوانین جدیدی که قرار است در این کشور  اجرایی شود پلیس می‌تواند فروشگاه‌هایی را که از کیسه‌های پلاستیکی استفاده می‌کنند مبلغی بین ۵۰ هزار تا ۲۰ میلیون فرانک سنگال جریمه کرده و حتی با مجازات‌ حبس شش ماهه روبه‌رو کند.

براساس برنامه محیط زیست سازمان ملل متحد  سی و چهار کشور آفریقایی سعی کرده‌اند از سال ۲۰۰۳ میلادی که آفریقای جنوبی استفاده از  کیسه‌های پلاستیکی را ممنوع کرد، استفاده از این کیسه‌ها را محدود کنند.

بنا بر گزارش رویترز، در سال ۲۰۱۷ میلادی کنیا با تعیین مجازات حداکثر چهار سال زندان یا ۴۰ هزار دلار جریمه یکی از سخت‌ترین مجازات های جهان را در ارتباط با فروش یا استفاده از کیسه‌های پلاستیکی برقرار کرد.

انتهای پیام