به گزارش سایت خبری محیط زیست ایران (IENA)، سیلاب رود «سیوند» در انتهای مسیر خود به رود کُر پیوسته و از آن جا به دریاچه بختگان می‌ریزد. دریاچه بختگان، به علت افزایش رطوبت هوا و بلند بودن ارتفاع کوه‌های پیرامون نی‌ریز، رطوبت حاصله در هوای همان منطقه باقی مانده و باعث ثمردهی درختان انجیر، بادام، رز و زیتون در کوه‌ها می‌گردید که می‌توان به نوعی آن را آبیاری مصنوعی کوه‌ها نامید. این دریاچه زیستگاه زمستانه پرندگانی است که از روسیه و دشتهای سیبری به ایران مهاجرت می‌کردند (مانند فلامینگو، درنا، کبوتر دریایی، آب‌چلیک، مرغابی، غاز و...) که همگی در حفظ بوم‌ساختار و محیط زیست نقش بسیار ارزنده‌ای داشتنند.

با وجود خشکی تالاب هنوز هم پرندگانی هستند که به این تالاب مهاجرت می‌کنند. ازجمله درناها که در حال حاضر در تالاب قرار دارند و برای تامین غذای خود از زمین های کشاورزی روستاهای اطراف تالاب تغذیه می‌کنند. چندی پیش فلامینگو ها هم به این منطقه مهاجرت کردند که به دلیل نبود اب و مساعد نبودن شرایط زیست این تالاب را ترک کردند اما جوجه های آن ها که قادر به پرواز نبودند در تالاب ماندند و به روستاهای اطراف برای تامین آب و غذا پناه بردند. اما متاسفانه این دریاچه هم اکنون کاملاً خشک شده‌ است وتبدیل به شوره‌زار و ایجاد گرد و غبار، خاک و ریز گرد در هوای منطقه شده‌ است.

عده ای از کارشناسان محیط زیست معتقدند سدسازی بی رویه باعث خشک شدن این دریاچه شده است.

پایان پیام