خشکسالی شدیدِ سواحل رود آمازون در خاک برزیل، یک پدیده اقلیمی نگران‌کننده‌ است که از خسارت‌های ناشی از آن می‌توان به اختلال در حمل و نقل، منزوی شدن جوامع و کشتار در حیات‌وحش اشاره کرد.

به گزارش سایت خبری محیط زیست ایران (IENA)، دولت برزیل این خشکسالی را به تغییرات اقلیمی و پدیده آب و هوایی ال نینو نسبت می دهد که باعث شده حجم بارندگی در شمال آمازون به کمتر از میانگین تاریخی برسد و میزان کاهش آب در رودخانه‌های این منطقه به سطح رکوردهای کم‌سابقه نزدیکتر شود.

سطح پایین آب، تهدیدی برای حدود ۳۰ میلیون نفری است که حوضه آمازون را خانه خود می‌دانند. گزارش‌ها حاکیست که در «مانائوس» و بیش از ۲۰ شهر دیگر وضعیت اضطراری اعلام شده است.

بسیاری از رودخانه ها خشک شده‌اند و این وضعیت، ده‌ها هزار نفر را در دهکده‌های جنگلی دورافتاده گرفتار کرده‌ است. تمام روستاهایی که برای امرار معاش و حمل و نقل پایدار به رودخانه ها وابسته هستند، اکنون برای گذران زندگی روزمره به سختی افتاده‌اند و باید غذا، دارو و آب را از طریق بالگردهای امداد که این محموله‌ها را به منطقه می‌رسانند، دریافت کنند.

برخی از ساکنان نیز مجبور به حفر چاه با دست در جستجوی آب شده‌اند.

«رایموندو سیلوا دو کارمو» یکی از این ساکنان است. او ماهیگیر و تاجری ۶۷ ساله است که در یک چاه که خودش در منطقه خشکی از دریاچه Lago do Puraquequara در مانائوس حفر کرده است، حمام می کند و آب آن را هم برای ادامه زندگی جمع آوری می‌کند.

بومی‌های منطقه می‌گویند یک قایق محلی حامل وسایل نقلیه، گاز و آذوقه ماه گذشته در سطح کم آب به گل نشست و از آن زمان تاکنون در سواحل رودخانه «ریو نگرو» گیر افتاده است.

کاپیتان این قایق می‌گوید: در جزایر «مادیرا»، سواحل و صخره هایی ظاهر می‌شوند که قبلا ندیده بودیم.

کارشناسان همچنین معتقدند که موج گرما و خشکسالی می‌تواند دلیل مرگ تعداد زیادی از ماهی‌ها و دلفین‌های رودخانه‌ای در آمازون که به «بوتو» معروف هستند، باشد. محققان مؤسسه توسعه پایدار Mamirauá در حال انجام آزمایش‌هایی روی آب و حیوانات مرده یافت شده در دریاچه «تِفه» (Tefe) هستند تا علت دقیق مرگ آنها را مشخص کنند.

همچنین گروه‌های بومی که برای آب، غذا و حمل و نقل کالاهای کلیدی مانند دارو به رودخانه‌ها متکی هستند، از جمله گروه‌هایی هستند که بیشترین آسیب را از این تغییرات آب و هوایی دیده‌اند. آنها دولت برزیل را برای اعلام وضعیت اضطراری آب و هوایی تحت فشار قرار داده‌اند.

ماه گذشته، دولت این کشور یک کارگروه بشردوستانه را برای تحویل بسته های غذا به روستاهای دورافتاده راه اندازی کرد با این حال گروه های بومی می گویند که وضعیت از آن زمان هم بدتر شده و آنها به کمک بیشتری نیاز دارند.