تعداد کسانی که تحت تاثیر ناامنی غذایی جهانی قرار گرفتهاند، از ۱۳۵ میلیون نفر در ۵۳ کشور در سال ۲۰۱۹ به ۳۴۵ میلیون نفر در ۸۲ کشور در سال ۲۰۲۲ رسیده است.
تعداد کسانی که تحت تاثیر ناامنی غذایی جهانی قرار گرفتهاند، از ۱۳۵ میلیون نفر در ۵۳ کشور در سال ۲۰۱۹ به ۳۴۵ میلیون نفر در ۸۲ کشور در سال ۲۰۲۲ رسیده است.
به گزارش سایت خبری محیط زیست ایران (IENA) به نقل از ویفروم، افزایش دما با رویدادهای شدید آبوهوایی، بلایای طبیعی، اختلالات اقتصادی و اجتماعی بر عرضه مواد غذایی تاثیر منفی میگذارد. تغییرات آبوهوایی تاثیری مستقیم و قابل توجه بر ناامنی غذایی دارد و با افزایش دمای جهانی، تولید مواد غذایی به دلیل تغییر در الگوهای آبوهوا، رویدادهای شدید آبوهوایی و سایر اختلالات محیطی دشوارتر و نامطمئنتر میشود.
این چالشها پیامدهای گستردهای برای تامین مواد غذایی در سراسر جهان دارد زیرا تولید مواد غذایی تحت تاثیر افزایش دما، افزایش دفعات خشکسالی، کاهش حاصلخیزی خاک و تخریب محصولات در اثر سیل یا طوفان قرار میگیرد.
اثرات تغییرات آبوهوایی بر امنیت غذایی در کشورهای در حال توسعه آشکار است و سلامت شهروندان و معیشت کشاورزان را تحت تاثیر قرار خواهد داد. هنگامی که در دسترس بودن مواد غذایی به دلیل تغییر شرایط آبوهوایی مانند خشکسالی یا سیل کاهش مییابد، خطر سوءتغذیه جمعیتهای آسیبپذیر که برای دسترسی به غذاهای مغذی تلاش میکنند را به خطر خواهد انداخت.
علاوه بر این ناامنی غذایی تاثیر مالی قابل توجهی بر کشاورزان کوچک در این مناطق دارد زیرا آنها قادر به ایجاد درآمد کافی برای تامین نیازهای اساسی خود و پرداخت هزینههای مرتبط با مواد غذایی مانند کود یا بذر نیستند.
ناامنی غذایی جهانی در حال افزایش است و بر اساس گزارش بانک جهانی به دلیل جنگ در اوکراین، اختلالات زنجیره تامین و ادامه تبعات اقتصادی کووید ۱۹، تعداد کسانی که از ناامنی غذایی حاد رنج میبرند، افزایش یافته و همهگیری قیمت مواد غذایی را به بالاترین حد خود رسانده است.
محققان راهکارهایی برای جلوگیری از ناامنی غذایی ارائه دادهاند که در ذیل به آن اشاره شده است:
باید روی سیستمهای ذخیرهسازی مواد غذایی سرمایهگذاری کرد که میتواند در برابر حوادث شدید آبوهوایی مهم باشد.
تنوع منابع غذایی و تکنیکهای تولید کشاورزی را برای کاهش خطرات باید در نظر داشت.
در نظر گرفتن سیستمهای مدیریت آب که خسارت محصولات زراعی ناشی از سیل یا خشکسالی را کاهش میدهد.
لازم است شیوههای کشاورزی پایدار مانند کشاورزی بدون خاک را در نظر داشت.
آگاهی عمومی از چالشهای امنیت غذایی ناشی از تغییرات آبوهوایی را باید افزایش داد.
ضروری است آموزش در مورد نگهداری مواد غذایی مانند فریز کردن و استفاده کمتر از آب را ترویج کرد.
توسعه سیستمهای هشدار زودهنگام برای رویدادهای شدید آبوهوایی برای فعال کردن سازگاری با تولید غذا با استفاده از فناوریهایی که شامل تجزیه و تحلیل دادهها و هوش مصنوعی هستند.
با در نظر گرفتن این موارد میتوانیم اطمینان حاصل کنیم که تغییرات آبوهوایی در آینده امنیت غذایی را به خطر نمیاندازد.
انتهای پیام