بر اساس داده های مطالعه ای که روز گذشته (دوشنبه) منتشر شد، شدت خشکسالی‌ها و بارش باران‌های سیل‌آسا در طول ۲۰ سال گذشته تقویت شده است.

به گزارش سایت خبری محیط زیست ایران (IENA)، افزایش روند نوسانی خشکسالی‌ها و بارندگی‌های سیل‌آسا به کاهش محصولات کشاورزی، تخریب زیرساخت‌ها، ایجاد بحران‌های بشردوستانه و حتی جنگ و درگیری در نقاط مختلف جهان منجر می‌شود.

این داده‌ها حاصل ارزیابی تصاویر ماهواره‌ای و بررسی تغییرات آب‌وهوایی است که برای اندازه‌گیری تغییرات در ذخایر آب زمین استفاده می‌شود. منظور از «ذخیر آب زمین»، مجموع تمام آب‌های زیرزمینی، سطحی، یخ‌زده و برف است. به گفته کارشناسان، داده‌ها تایید می‌کنند که به دلیل سوزاندن سوخت‌های فسیلی و دیگر فعالیت‌های انسانی که گازهای گلخانه‌ای تولید می‌کنند، روند نوسانی بارش باران‌های سیل‌آسا و خشکسالی‌ها در حال افزایش است.

"متیو رودل"، نویسنده این مطالعه می‌گوید: از شباهت بین افزایش دمای هوا و شدت تغییرات آب‌وهوایی جهان حیرت کردم.

ارتباط قوی بین تغییرات آب‌وهوایی و افزایش دمای متوسط جهانی، می‌تواند به این معنی باشد که ادامه گرم شدن کره زمین، به خشکسالی‌ها و توفان‌های مکررتر، شدیدتر، طولانی‌تر و گسترده‌تر می‌انجامد.

کارشناسان با استفاده از الگوریتم معینی، ۱۰۵۶ رویداد از سال ۲۰۰۲ تا ۲۰۲۱ را بررسی کردند که مشخص کرد زمین در کدام مناطق از حد طبیعی خشک‌تر است.

این مطالعه حاکی از وقوع شدیدترین بارندگی‌ها در جنوب صحرای آفریقا دست‌کم تا دسامبر ۲۰۲۱ بود. در مرکز و شمال شرقی آمریکای شمالی از ۲۰۱۸ و در استرالیا در طول سال‌های ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۲، نیز بارندگی شدید افزایش یافت.

دمای بالاتر، میزان تبخیر آب را در دوره‌های خشک افزایش می‌دهد و سپس بخار آب بیشتر، باعث افزایش شدت بارندگی می‌شود.

این مطالعه خاطرنشان می‌کند که به زیرساخت‌هایی مانند فرودگاه‌ها و سیستم‌های فاضلاب که با مقاومت بالا و برای ایستادگی در برابر رویدادهایی طراحی می‌شوند که معمولا هر صد سال یک بار رخ می‌دهند، بیشتر فشار می‌آید زیرا نوسان تکرار خشکسالی و باران‌های شدید، وقوع این رویدادها را محتمل‌تر می‌کند.

بر اساس گزارش سیستم ملی اطلاعات یکپارچه خشکسالی آمریکا، ۲۰ درصد از هزینه‌های اقتصادی سالانه برای رویدادهای شدید آب‌وهوایی در آمریکا، ناشی از ضرورت مقابله با سیل و خشکسالی متناوب است.

نوسان شدید بین خشکسالی و سیل در برخی مناطق، اینک به روندی سالانه بدل شده است و در عین حال کمبود آب بیش از هر چیز دیگر بر جوامع فقیر فشار می‌آورد.

انتهای پیام