بحران آبوهوا بر سلامت روان تأثیر منفی میگذارد که به نوبه خود توانایی برای ایجاد تغییرات مورد نیاز برای یک سیاره پایدار را کاهش میدهد.
بحران آبوهوا بر سلامت روان تأثیر منفی میگذارد که به نوبه خود توانایی برای ایجاد تغییرات مورد نیاز برای یک سیاره پایدار را کاهش میدهد.
به گزارش سایت خبری محیط زیست ایران (IENA)، توافق پاریس سازمان مللمتحد برای حفظ گرمایش جهانی به زیر دو درجه سانتیگراد بالاتر از سطح قبل از صنعتی شدن و چارچوبهای قانونی، مالی و اجرایی متعاقب آن، به این معنی است که ما میدانیم چه چیزی برای ایجاد یک سیاره پایدار لازم است و تا چه زمانی وقت داریم.
اما چیزی که هنوز نداریم، یک طرح جهانی برای تابآوری مردم است؛ حدود ۴میلیارد نفر در جوامعی زندگی میکنند که در برابر تأثیرات بحران آبوهوایی آسیبپذیرترند.
هیأت بین دولتی تغییرات آبوهوایی (IPCC) در گزارش خود نشان داد که اکوسیستمهای سالم در برابر تغییرات آبوهوایی انعطافپذیرتر هستند. این مورد نه تنها در مورد اکوسیستمهای طبیعی بلکه در مورد اکوسیستمهای انسانی و اجتماعی نیز صادق است.
سلامت روان توسط سازمان بهداشت جهانی بهعنوان ظرفیت ما برای مقابله با استرسهای زندگی، درک تواناییهای خود، یادگیری و کار خوب و کمک به جوامع خود تعریف شده است.
باوجود اهمیت سلامت روان بر رفاه کلی ما، بهرهوری و توانایی برای حرکت در دنیایی که به سرعت در حال تغییر و پیچیده است و همچنان به شکاف جدی بین نیازهای سلامت روان دامن میزند لازم خواهد بود.
سازمان بهداشت جهانی در گزارش بهداشت روان جهانی خود در سال ۲۰۲۲ به این نتیجه رسیده است که اکثر جوامع و بیشتر سیستمهای بهداشتی و اجتماعی از سلامت روان غافل شده و مراقبت و حمایت مورد نیاز به مردم را ارائه نمیکنند.
سازمان بهداشت جهانی همچنین تاکید کرد که نزدیک به یک میلیارد نفر در سراسر جهان از یک اختلال سلامت روان رنج میبرند که ۸۰ درصد آنان در کشورهای با درآمد پایین و متوسط زندگی میکنند و بیش از ۷۵ درصد هیچ دسترسی درمانی ندارند. این مورد بهویژه برای کودکان و نوجوانان مهم است.
انتظار میرود که تأثیرات سلامت روان با قرار گرفتن در معرض دمای بالا، رویدادهای شدید آبوهوایی، جابهجایی، سوء تغذیه، درگیری، خسارات اقتصادی و اجتماعی مرتبط با آبوهوا و اضطراب و پریشانی مرتبط با نگرانی در مورد تغییرات آبوهوایی تشدید خواهد شد.
هیأت بیندولتی تغییر اقلیم افزود که کودکان و نوجوانان، به ویژه دختران، افراد مسن و افرادی با چالشهای ذهنی، جسمی و پزشکی موجود، بیشتر در معرض خطر هستند.
در سراسر جهان، کارشناسان و فعالان بهطور فزایندهای اهمیت توجه به جنبه انسانی تغییرات آبوهوا را تشخیص میدهند و در پاسخ به این شتاب فزاینده، ابتکاری برای کمک به تشکیل و هماهنگی اقدامات راهاندازی شده است.
بحران آبوهوا بدون شک بر سلامت روان ما تأثیر خواهد گذاشت اما چیزی که هنوز در دست ماست این است که چقدر خودمان را برای مقابله و مبارزه تجهیز میکنیم؛ سیستمهایی که اکنون برای محافظت و تقویت سلامت روانی خود ایجاد میکنیم، عمیقاً بر آینده و ظرفیت جمعی ما برای حفظ زندگی تأثیر میگذارد. زمان آن رسیده است به مسائلی که هر دو را تحت تأثیر قرار میدهند، با هم رسیدگی کنیم.
انتهای پیام