کاهش محصول، کمبود برق و مهاجرت گسترده می‌تواند علل مشترکی از جمله کمبود آب داشته باشد که می‌تواند شکاف بین غنی و فقیر، توسعه یافته و توسعه نیافته را افزایش دهد.

به گزارش سایت خبری محیط زیست ایران (IENA)، یک دهه است که سازمان ملل به دنبال جمع‌آوری کشورهای عضو خود برای رسیدگی به مشکلات آب این منبع گرانبهاست زیرا کمبود آب می‌تواند زندگی میلیاردها نفر را تهدید کند.

میروسلاو لایچاک، رئیس جدید مجمع، در سخنرانی ماه سپتامبر مجمع عمومی سازمان ملل در نیویورک، خواستار کمک بیشتر برای کاهش چالش آب شد.

وی در نشست شورای عالی آب گفت: «کمبود آب با تغییرات آب‌وهوایی یا بلایای انسانی تشدید می‌شود و می‌تواند باعث تنش بین افراد، جوامع و کشورها شود و این تنش‌ها به سرعت به خشونت تبدیل می‌شوند.»

رئیس مجمع تاکید کرد: هدف این کمپین کمک به جامعه بین‌المللی برای دستیابی به یکی از اهداف تعیین‌ شده در دستور کار ۲۰۳۰ برای توسعه پایدار یعنی تضمین در دسترس بودن و مدیریت پایدار آب و فاضلاب برای همه است.

لایچاک افزود: «ما برای دستیابی به این هدف به چیزی بیش از اقدام دولت‌ها نیاز خواهیم داشت و با توجه به مقیاس جهانی چالش به کمک جامعه مدنی، بخش خصوصی، موسسات مالی و مقامات ملی و منطقه‌ای نیاز داریم.»

وی خاطرنشان کرد: تقویت زیرساخت‌ها و سیستم‌های آب هزینه دارد و ما به منابع مختلف بیشتری نیاز خواهیم داشت همچنین نیاز به ایجاد محیط‌هایی داریم که در آن نوآوری و کارآفرینی شکوفا شود.

تاثیر اقتصادی مشکل کمبود آب در جهان

مشکل کمبود آب یکی از جدی‌ترین خطراتی است که جهان در هر سطحی (اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و زیست‌محیطی) با آن مواجه است و این موضوع در حال وخیم‌تر شدن است زیرا تغییرات آب‌وهوایی تلاش‌ها برای تامین آب جمعیت رو به رشد را تشدید می‌کند و در حال حاضر خود را به‌عنوان یک مشکل در بخش‌هایی از جهان نشان می‌دهد و بر نیاز به مدیریت منابع طبیعی به روشی پایدار با زیرساخت‌های مناسب تاکید دارد.

اگرچه آب ۷۱ درصد از سطح زمین را پوشش می‌دهد اما تنها ۴ درصد آن آب‌ شیرین و تنها ۰.۵ درصد از این آب برای مصرف انسان مناسب است. طبق گزارش سازمان ملل بیش از ۲.۱ میلیارد نفر هنوز به آب آشامیدنی مدیریت‌ شده ایمن دسترسی ندارند و حدود ۴۰ درصد از جمعیت جهان با کمبود آب مواجه هستند.

خشکسالی استرالیا

بر اساس برآوردهای ارائه‌شده در اجلاس سران کمبود آب و خشکسالی در استرالیا، مناطقی که با خشکسالی مواجه هستند ممکن است تا سال ۲۰۵۰ شاهد کاهش ۶ درصدی تولید ناخالص داخلی (GDP) خود باشند و مناطقی که بتوانند منابع آبی خود را مدیریت کنند، شاهد رشد ۶ درصدی تولید ناخالص داخلی در آن دوره خواهند بود.

عدم دسترسی به آب شیرین و استفاده بیشتر از آن ممکن است تا سال ۲۰۵۰ میزان دسترسی شهرها را تا دو سوم کاهش و پیش‌بینی افزایش ۵۰ درصدی تولید غذا تا سال ۲۰۳۰ می‌تواند تقاضا برای آب را ۴۰ تا ۵۰ افزایش دهد. همچنین استفاده فزاینده از آب باعث کاهش دو سوم آب موجود در شهرها تا سال ۲۰۵۰ خواهد شد و با تولید مواد غذایی به میزان ۵۰ درصد تا سال ۲۰۳۰ تقاضای مرتبط برای آب بین ۴۰ تا ۵۰ درصد افزایش خواهد یافت.

راه‌حل مشکل کمبود آب در تاجیکستان

امامعلی رحمان، رئیس جمهور تاجیکستان، در مجمع عمومی سازمان ملل‌ متحد نیاز به همکاری بین‌المللی که به آن «هیدرودیپلماسی» می‌گویند را بار دیگر برای مدیریت آب فرامرزی عنوان کرد.

وی گفت: اهدافی که سازمان بین‌المللی برای خود تعیین کرده است تنها از این طریق و با استفاده از همه منابع موجود، اعم از انسانی، مالی و علمی محقق خواهد شد.

کمبود آب در کشور وی همچنین سایر کشورهای آسیای مرکزی یک مشکل بزرگ است و رودخانه‌های آمودریا و سیر دریا مهم‌ترین منبع آب منطقه است که به دریای آرال می‌ریزند. حدود ۷۷ کیلومتر مکعب آب دارند که ۹۶ درصد آن برای آبیاری مصرف می‌شود. رودخانه‌ها نیز به نوبه خود از یخچال‌های طبیعی منطقه کوهستانی تغذیه می‌شوند اما گزارش منطقه‌ای می‌گوید آب این یخچال‌ها تا سال ۲۰۵۰ ممکن است به علت گرم‌شدن کره‌ زمین به یک سوم کاهش یابد و منجر به کاهش جریان رودخانه‌ها شود و می‌تواند برای کشوری مانند تاجیکستان با ۸ میلیون نفر و تنها ۷ درصد از زمین‌های قابل کشت فاجعه بار باشد. در حال حاضر جیره‌بندی آب به‌عنوان راهکار این موضوع ارائه شده است.

مدیریت آب در لاس وگاس

حفاری تونلی در زیر دریاچه مید در نزدیکی لاس وگاس به‌عنوان راهکار مدیریت آب در این منطقه است و آب از کف دریاچه برداشت و قبل از رسیدن به شهر به تصفیه‌خانه منتقل می‌شود و می‌تواند به‌عنوان راه‌حلی واقعی و موثر  برای مقابله با مشکل کمبود آب در جهان باشد.

انتهای پیام