بسیاری از کشورهای آسیایی از ترس موج جدیدی از موارد ویروس کرونا مانند موارد ناشی از سویه دلتا، مرزهای خود را به روی مسافران خارجی می‌بندند و کسب‌وکارهایی که به گردشگری متکی است، اکنون به بازدیدکنندگان محلی امیدوارند.

به گزارش سایت خبری محیط زیست ایران (IENA)، آسیا و اقیانوسیه تنها منطقه‌ای در جهان است که هنوز سفرهای هوایی منظم بین‌المللی را از سر نگرفته و مهم‌تر از همه فقدان گردشگران چینی بر اقتصاد این منطقه تاثیر گذاشته است.

در مقایسه با سویه دلتا که باعث مرگ هزاران نفر در طول تابستان شد، سویه جدید سارس کو ۲(SARS-C۰V-۲) بسیار مسری است اما خیلی کشنده نیست.

با این وجود هفته گذشته ژاپن تصمیم گرفت هیچ ریسکی نکند و مقامات محلی به خطوط هوایی گفته‌اند که رزرو پروازهای ورودی را تا پایان دسامبر متوقف می‌کنند اما در نهایت از این تصمیم عقب‌نشینی کردند اما سقف تعداد ۳۵۰۰ ورودی روزانه از خارج را تعیین کردند.

پس از ابتلای بیش از ۲۰ هزار مورد جدید در طول تابستان فومیو کیشیدا، نخست‌وزیر جدید ژاپن، اقدامات موثری را برای محافظت از مردم انجام داد. حتی با وجود این‌که حدود ۸۰ درصد اکنون به‌ طور کامل واکسینه شده‌اند(۲ دوز واکسن) و سرایت‌های جدید به‌ تازگی حدود صدها نفر در روز و تنها با سه مورد مرتبط به سویه اُمیکرون بوده است.

این اقدامات تاثیر مخربی بر گردشگری محلی داشته و تعداد بازدیدکنندگان از ۳۲ میلیون در سال ۲۰۱۹ به چهار میلیون در سال گذشته کاهش یافته است.

در نظر برخی از ناظران با وجود مشکلات مرتبط با کمبود گردشگران خارجی، ژاپن ممکن است بیاموزد که بدون درآمد گردشگری زندگی کند. البته در مورد دیگر کشورهای آسیایی و خطوط هوایی فعال در منطقه چنین نیست.

طبق گزارش انجمن بین‌المللی حمل و نقل هوایی، آسیا و اقیانوسیه تنها منطقه‌ای در جهان است که پس از ۲ سال شاهد احیای سفرهای هوایی بین‌المللی نبوده است.

تا اکتبر ۲۰۲۱ این کاهش به ۹۲.۸ درصد نسبت به سال ۲۰۱۹ رسید که به‌ طور تقریبی بدون تغییر نسبت به میزان ۹۳.۱ درصد گزارش شده در سپتامبر بود.

در تلاش برای مقابله با یک بحران جدید سنگاپور پس از ایجاد خطوط سفر ویژه برای افراد واکسینه‌شده(VLT) برای بازدیدکنندگان از سایر کشورهای آسیایی مرزهای خود را باز نگه می‌دارد. هر چند اعمال محدودیت‌ها و قرنطینه‌های جدید در کشورهای همسایه در پی کشف اُمیکرون امیدها را برای بهبود در دولت شهر سنگاپور نیز از بین می‌برد.

در سال ۲۰۱۹، ۱۷ درصد از گردشگرانی که به فرودگاه بین‌المللی چانگی سنگاپور آمدند، از چین ۱۳ درصد، از اندونزی، هشت درصد از هند و هفت درصد از استرالیا بودند.

کارشناسان خاطرنشان کردند فرودگاه چانگی در این ماه ممکن است حتی به ۱۰ درصد از حجم سفرهای قبل از کووید هم نرسد.

فقدان گردشگران چینی بزرگترین مشکل برای اقتصادهای آسیای جنوب شرقی و فراتر از آن است. در سال ۲۰۱۹ بازدیدکنندگان چینی حدود ۲۶۰ میلیارد دلار در خارج از کشور هزینه کرده‌اند.

در ویتنام جایی که بیماری همه‌گیر باعث تعطیلی ۹۵ درصد از مشاغل مرتبط با گردشگری شد، چینی‌ها ۳۲ درصد از کل بازدیدکنندگان خارجی را تشکیل می‌دادند.

در جزیره ججو(کره جنوبی)، همان مقصد ساحلی محبوبی که چینی‌ها می‌توانستند بدون ویزا در آن حضور یایند، تعداد گردشگران از بیش از یک میلیون نفر در سال ۲۰۱۹ به ۱۰۳ هزار نفر در سال ۲۰۲۰ رسید. بین ژانویه تا سپتامبر سال جاری تنها ۵۰۰۰ نفر از این جزیره دیدن کردند.

برای کشورهایی که موفق به مهار تعداد سرایت‌ها می‌شوند، به‌ نظر می‌رسد که تنها راه‌ حل کنونی گردشگری داخلی باشد.

کامبوج که تحمل فروپاشی بیشتر صنعت گردشگری خود را ندارد، بر اساس داده‌های منتشر شده توسط دولت تعداد مسافران آخر هفته گذشته(چهار تا پنج دسامبر) نسبت به آخر هفته قبل ۴.۶۵ درصد افزایش یافت. این افزایش بیش از ۱۸۱ هزار گردشگر است اما  از این تعداد فقط ۵۰۰۰ گردشگر از خارج هستند.

انتهای پیام