کد مطلب:16326
تاریخ انتشار:27 اردیبهشت 1400 ساعت 12:50
چاپ چاپ

سدها ۲ برابر کربنی را که محصور می‌کنند، آزاد می‌کنند!

یک مطالعه جدید شهرت و محبوبیت سازگاری سدها با محیط زیست را زیر سوال برده است.

یک مطالعه جدید شهرت و محبوبیت سازگاری سدها با محیط زیست را زیر سوال برده است.

به گزارش سایت خبری محیط زیست ایران (IENA) و به نقل از آی‌ای، سدها یکی از چشمگیرترین شاهکارهای مهندسی جهان هستند و از روش‌های متفاوتی در سراسر جهان برای تولید انرژی استفاده می‌کنند. این سازه‌ها می‌توانند علاوه بر تولید انرژی از ما در برابر سیل محافظت کنند، اما متأسفانه یک مطالعه جدید محبوبیت آنها را زیر سوال برده است.

اکنون به نظر می‌رسد که این عجایب مهندسی، سازه‌های سازگار با محیط زیستی نیستند که ما تاکنون به آن باور داشتیم. "ماتیاس کوشورک" زیست‌شیمیدان و نویسنده اصلی این مطالعه می‌گوید: انتشار کربن از سدها به طور قابل توجهی دست کم گرفته شده است.

وی حتی تا آنجا پیش می‌رود که پیشنهاد می‌کند سدها باید به عنوان منبع انتشار کربن شناخته شوند، چرا که محققان تخمین می‌زنند که سدها می‌توانند دو برابر کربنی را که محصور می‌کنند، ساطع کنند.

البته این اطلاعات، کاملا جدید نیستند. در سال ۲۰۰۵ گزارش شد که تولید انرژی برق‌آبی در واقع مقادیر زیادی انتشار کربن و متان تولید می‌کند.

"اریک دوچمین" مشاور هیئت بین دولتی تغییر اقلیم(IPCC) به پایگاه "نیو ساینتیست" گفت: همه فکر می‌کنند که انرژی برق‌آبی بسیار پاک است، اما اینطور نیست.

اما این داده‌های جدید نتیجه بیش از ۳۰ سال تحقیق در مورد این موضوع است. همه اینها به مخازن سدها مربوط می‌شود که ظاهراً با تجمیع آب، گیاهان بالادست را به قعر آب فرو می‌برند و مقدار زیادی کربن محصور می‌کنند.

ظاهراً با به دام انداختن رسوبات در مخازن سدها، کربن زیادی نیز به دام می‌افتد. اما تحقیقات بیشتر و بیشتر نشان می‌دهد که این مخازن به طور فزاینده‌ای در حال خشک شدن هستند. بدون آب، راهی برای به دام انداختن کربن از جانب گیاهان و رسوبات وجود ندارد، به این معنی که در واقع آنها سرانجام در جو آزاد می‌شوند.

طبق مطالعه جدیدی که از تجزیه و تحلیل داده‌های ماهواره‌ای استفاده کرده است، به طور متوسط ​​۱۵ درصد از مناطق دارای سد جهان بین سال‌های ۱۹۸۵ تا ۲۰۱۵ خشک شده است.

محققان در مطالعه خود که در مجله Nature Geoscience منتشر شده است، نوشتند: با در نظر گرفتن این موضوع، نسبت انتشار کربن و دفن کربن در رسوبات ۲.۰۲ است. این نشان می‌دهد که مخازن بیشتر از مقدار دفن شده، کربن منتشر می‌کنند که شناخت کنونی نسبت به سدها را به چالش می‌کشد.

سپس این سوال مطرح می‌شود که برای بهبود شرایط محیط زیست برای این سدها چه کاری می‌توانیم انجام دهیم؟ از آنجا که در حال حاضر نمی‌توانیم از انرژی یا خدماتی که سدها ارائه می‌دهند، چشم پوشی کنیم، باید راه حل دیگری یافت که هنوز نامشخص است.

انتهای پیام


http://www.mohitzist.ir/fa/content/16326