شاید تا پیش از این کسی باور نمیکرد که یک حیوان کوچولوی بامزه و دوستداشتنی مثل جوجهتیغی در جایی از جهان بلای جان مردم بشود، اما این اتفاق اکنون در نیوزیلند افتاده است.
شاید تا پیش از این کسی باور نمیکرد که یک حیوان کوچولوی بامزه و دوستداشتنی مثل جوجهتیغی در جایی از جهان بلای جان مردم بشود، اما این اتفاق اکنون در نیوزیلند افتاده است.
به گزارش سایت خبری محیط زیست ایران (IENA)، این پستاندار کوچک خاردار که بومی نیوزیلند نیست و همزمان با ورود بریتانیاییها پایش به این جزیره باز شد، امروزه به دلیل به خطر انداختن زیستبوم و بر هم زدن توازن محیط زیست، دردسر بزرگی را برای مقامات دولتی این کشور درست کرده است.
تیم لاگروو، پژوهشگر وابسته به شورای شهر اوکلند، بزرگترین شهر نیوزیلند، بدون هیچ تعارفی جوجهتیغیها را «دشمن شمار یک» کشورش خوانده و گقته است: «جوجهتیغیها شکارچیان و آفتهای بسیار مخربی هستند و ما باید آنها را از بین ببریم.»
مردم نیوزیلند جوجهتیغیها را دوست ندارند، زیرا این حیوان به جانوری موزی در این کشور بدل شده است. شورای شهر اوکلند آن را به همراه موشها و قاقمها در سیاهه جانوران موذی قرار داده است.
به گزارش پایگاه اطلاعرسانی استاف نیوزلند، مقامات این کشور برنامه دارند جوجهتیغیهایی را که در مساحت ۲ هزار و ۳۰۰ هکتاری حوضه آبریز مکنزی در مرکز کشور در حال تکثیر بیرویه هستند، از بین ببرند. کارشناسان حفاظت از محیط زیست نیوزیلند قصد دارند در نهایت ۳۰۰ هزار هکتار از اراضی کوهستانی کشور را به منطقهای بدون جوجه تیغی تبدیل کنند.
در جاهای دیگر جهان از جمله اروپا، جوجهتیغی از وجهه نسبتاً خوبی برخوردار بوده و جانوری است که برای اکوسیستم ضروری به نظر میرسد. اما چرا این حیوان در نیوزیلند این قدر منفور شده است؟
«تهدید»
نیک فاستر، پژوهشگر دانشگاه اوتاگو در جنوب نیوزیلند در توضیح نفرت عجیب از جوجهتیغی در کشورش، به روزنامه گاردین میگوید مشکل اصلی در اشتهای زیاد پستانداران کوچک خاردار است که تعادل اکوسیستم را در مناطقی از کشور به خطر میاندازد.
او میافزاید: «این جانوران یک تهدید هستند زیرا جانوران بومی ما برای مقابله با چنین حیوان حریصی تکامل نیافتهاند و از آنجا که جوجهتیغیها در مناطق خشک سریع زاد و ولد میکنند، تراکم جمعیتی آنها ممکن است به حد زیادی برسد و این برای برای حشرات خیلی بد است.»
جوجهتیغی در واقع میتواند یک «ماشین کشتار» واقعی باشد. این حیوان پرخور مارمولک و ملخ زیاد میخورد و همچنین عاشق تخم گونهای پرنده بومی در حال انقراض به نام سلیم نیوزیلندی است. سلیمها در نزدیکی رودخانههای جزیره جنوبی نیوزیلند تولید مثل و تخمگذاری میکند، اما جوجهتیغیها ۲۰ تا ۷۰ درصد تخمهای این پرندگان را میخورند.
یادگار بریتانیاییها
اگرچه این گونه جانوری به دست استعمارگران بریتانیایی بیش از یک سده پیش به نیوزیلند وارد شده است اما به گفته کارشناسان، امروز شمار جوجهتیغیهای موجود در این جزیره در اقیانوس آرام بیشتر از بریتانیاست.
گفته میشود که جوجهتیغیها حتی نسل «کیوی»، پرنده بومی شاخص نیوزیلند را نیز تهدید میکنند. نیک فاستر میگوید: «ما روز به روز درباره خساراتی که جوجهتیغی وارد میکند چیزهای بیشتری کشف میکنیم. مثلا الان دانستهایم که این حیوان کیوی را از غذا محروم میکنند.»
در نیوزیلند در اصل به غیر از چند خفاش، هیچ پستاندار دیگری زندگی نمیکرده است. تیم لاوگروو، با یادآوری این مطلب میگوید: «جمعیت پرندگان اینجا با چنین شرایطی سازگار شده است، به طوری که حتی برخی پرندگان مانند کیوی، اصلا نیازی به پرواز کردن نداشته و روی زمین لانه درست میکنند.»
نیک فاستر با این همه میگوید: «من از جوجهتیغی متنفر نیستم. آنها موجوداتی جالب، باهوش و جذاب هستند. هیچ کس نمیخواهد جوجهتیغی آسیب ببیند یا درد بکشد.»
به همین دلیل دانشمندان نیوزیلندی مانند فاستر اصرار دارند که مبارزه با تهدید جوجهتیغی باید بدون خشونت، به صورت مناسب، هدفمند و راهبردی و تنها با دام نهادن برای حیوان انجام شود. با این همه به نظر میرسد که نیوزیلندیها برای پایان دادن به روزگار خوش جوجهتیغیها عزمشان را جزم کردهاند.
انتهای پیام